SABUN Vs. REST: Web API Hizmetleri arasındaki fark

SABUN nedir?

SABUN DİNLENME'den önce tasarlanmış ve devreye giren bir protokoldür. SOAP'ı tasarlamanın arkasındaki ana fikir, farklı platformlar ve programlama dilleri üzerine kurulu programların kolay bir şekilde veri alışverişi yapabilmesini sağlamaktı. SOAP, Basit Nesne Erişim Protokolü anlamına gelir.

REST nedir?

REST , medya bileşenleri, dosyalar ve hatta belirli bir donanım aygıtındaki nesneler gibi bileşenlerle çalışmak için özel olarak tasarlanmıştır. REST prensiplerine göre tanımlanan herhangi bir web servisine RestFul web servisi denebilir. Restful hizmeti, gerekli bileşenlerle çalışmak için GET, POST, PUT ve DELETE'in normal HTTP fiillerini kullanır. REST, Temsili Devlet Transferi anlamına gelir.

ANAHTAR FARK

• SOAP, Basit Nesne Erişim Protokolü anlamına gelirken, REST, Temsili Durum Aktarımı anlamına gelir.
• SABUN bir protokoldür, REST ise mimari bir modeldir.
• SOAP, işlevselliğini istemci uygulamalarına göstermek için hizmet arabirimlerini kullanırken, REST, donanım cihazındaki bileşenlere erişmek için Tek Tip Hizmet konumlandırıcılarını kullanır.
• SOAP, kullanımı için daha fazla bant genişliğine ihtiyaç duyarken, REST çok fazla bant genişliğine ihtiyaç duymaz.
• SOAP yalnızca XML formatlarıyla çalışırken REST düz metin, XML, HTML ve JSON ile çalışır.
• SABUN REST'ten yararlanamaz, REST ise SABUN kullanabilir.

SABUN ve DİNLENME Arasındaki Fark

Her tekniğin kendi avantajları ve dezavantajları vardır. Bu nedenle, her bir tasarımın hangi durumlarda kullanılması gerektiğini anlamak her zaman iyidir. Bu eğitim, bu teknikler arasındaki bazı temel farklılıkların yanı sıra bunları kullanırken karşılaşabileceğiniz zorluklara değinecektir.

SABUN ve DİNLENME arasındaki temel farklar aşağıdadır

int

REST ne zaman kullanılır?

En çok tartışılan konulardan biri, web servislerini tasarlarken REST'in ne zaman kullanılması gerektiği veya SOAP'ın ne zaman kullanılacağıdır. Aşağıda, her bir teknolojinin web hizmetleri için ne zaman kullanılması gerektiğini belirleyen temel faktörlerden bazıları verilmiştir REST hizmetleri aşağıdaki durumlarda kullanılmalıdır

• Sınırlı kaynaklar ve bant genişliği - SOAP mesajları içerik olarak daha ağır olduğundan ve çok daha fazla bant genişliği kullandığından, ağ bant genişliğinin bir kısıtlama olduğu durumlarda REST kullanılmalıdır.

• Vatansızlık - Bir talepten diğerine bilgi durumunu sürdürmeye gerek yoksa REST kullanılmalıdır. Bir istekten gelen bazı bilgilerin diğerine akması gereken uygun bir bilgi akışına ihtiyacınız varsa, SOAP bu amaç için daha uygundur. Herhangi bir çevrimiçi satın alma sitesi örneğini alabiliriz. Bu siteler normalde kullanıcının bir sepete satın alınması gereken öğeleri eklemesine ihtiyaç duyar. Alışveriş sepetindeki tüm öğeler, satın alma işlemini tamamlamak için ödeme sayfasına aktarılır. Bu, durum özelliğine ihtiyaç duyan bir uygulama örneğidir. Alışveriş sepeti öğelerinin durumunun, daha fazla işleme tabi tutulabilmesi için ödeme sayfasına aktarılması gerekir.

• Önbelleğe alma - Çok sayıda isteği önbelleğe alma ihtiyacı varsa, o zaman REST mükemmel bir çözümdür. Zaman zaman, istemciler aynı kaynağı birden çok kez talep edebilir. Bu, sunucuya gönderilen isteklerin sayısını artırabilir. Bir önbellek uygulayarak, en sık sorulan sorgu sonuçları bir ara konumda saklanabilir. Bu nedenle, istemci bir kaynak talep ettiğinde, önce önbelleği kontrol edecektir. Kaynaklar mevcutsa, sunucuya ilerlemeyecektir. Bu nedenle, önbelleğe alma, web sunucusuna yapılan yolculukların miktarını en aza indirmeye yardımcı olabilir.

• Kodlama kolaylığı - REST Hizmetlerini Kodlamak ve ardından uygulama SOAP'tan çok daha kolaydır. Dolayısıyla, web hizmetleri için hızlı bir kazanma çözümü gerekiyorsa, REST gitmenin yoludur.

SABUN ne zaman kullanılır?

SABUN aşağıdaki durumlarda kullanılmalıdır

1. Eşzamansız işleme ve müteakip çağrı - istemcinin garantili bir güvenilirlik ve güvenlik seviyesine ihtiyaç duyması gerekiyorsa, yeni SOAP 1.2 SOAP standardı, özellikle güvenlik söz konusu olduğunda birçok ek özellik sağlar.

2. Resmi bir iletişim aracı - hem istemci hem de sunucunun değişim formatı üzerinde bir anlaşması varsa, SOAP 1.2 bu tür bir etkileşim için katı spesifikasyonlar verir. Bir örnek, kullanıcıların ödeme yapılmadan önce bir sepete ürün ekledikleri bir çevrimiçi satın alma sitesidir. Son ödemeyi yapan bir web hizmetimiz olduğunu varsayalım. Web hizmetinin yalnızca alışveriş sepeti öğe adını, birim fiyatını ve miktarını kabul edeceğine dair kesin bir anlaşma olabilir. Böyle bir senaryo mevcutsa, SOAP protokolünü kullanmak her zaman daha iyidir.

3. Durum bilgisi olan işlemler - eğer uygulama durumu ihtiyaçları bir isteğe diğerine muhafaza edilmesi için bir gereksinim vardır, o zaman sabun 1.2 standart WS * yapısı, gereksinimlerini karşılamak için sağlar.

SOAP API'deki zorluklar

API, Uygulama Programlama Arayüzü olarak bilinir ve hem istemci hem de sunucu tarafından sunulur. İstemci dünyasında bu, tarayıcı tarafından sunulur, sunucu dünyasında ise SOAP veya REST olabilen web hizmeti tarafından sağlanır.

SOAP API ile ilgili zorluklar

1. WSDL dosyası - SOAP API'sinin temel zorluklarından biri WSDL belgesinin kendisidir. WSDL belgesi, istemciye web hizmeti tarafından gerçekleştirilebilecek tüm işlemleri anlatan şeydir. WSDL belgesi, SOAP mesajlarında kullanılan veri türleri ve web hizmeti aracılığıyla hangi tüm işlemlerin mevcut olduğu gibi tüm bilgileri içerecektir. Aşağıdaki kod parçacığı, örnek bir WSDL dosyasının yalnızca bir parçasıdır.

Yukarıdaki WSDL dosyasına göre, TutorialNameRequest öğesinin bir parçası olan String türünde "TutorialName" adında bir öğemiz var.

Şimdi, WSDL dosyasının iş gereksinimlerine göre değişip değişmeyeceğini ve TutorialName'in TutorialDescription olması gerektiğini varsayalım. Bu, şu anda bu web hizmetine bağlanan tüm istemcilerin, WSDL dosyasındaki değişikliğe uyum sağlamak için kodlarında bu karşılık gelen değişikliği yapması gerektiği anlamına gelir.

Bu, WSDL dosyasının en büyük zorluğunu, istemci ile sunucu arasındaki sıkı sözleşme olduğunu ve bir değişikliğin tüm istemci uygulamaları üzerinde büyük bir etkiye neden olabileceğini göstermektedir.

2. Belge boyutu - Diğer önemli zorluk, istemciden sunucuya aktarılan SOAP mesajlarının boyutudur. Büyük mesajlar nedeniyle, bant genişliğinin bir kısıtlama olduğu yerlerde SOAP kullanmak büyük bir sorun olabilir.

REST API'deki zorluklar

1. Güvenlik Eksikliği - REST, SOAP gibi herhangi bir güvenlik empoze etmez. Bu nedenle REST, halka açık URL'ler için çok uygundur, ancak istemci ile sunucu arasında gizli verilerin aktarılması söz konusu olduğunda, REST, web hizmetleri için kullanılacak en kötü mekanizmadır.
2. Durum eksikliği - Çoğu web uygulaması durum bilgisi olan bir mekanizma gerektirir. Örneğin, bir alışveriş sepetine sahip olma mekanizmasına sahip bir satın alma siteniz varsa, fiili satın alma yapılmadan önce alışveriş sepetindeki ürün sayısını bilmeniz gerekir. Ne yazık ki, bu durumu sürdürmenin yükü müşteriye aittir, bu da istemci uygulamasını daha ağır ve bakımını zorlaştırır.

SOAP Vs CORBA Vs DCOM Vs Java RMI arasındaki fark

SOAP ve REST ortaya çıkmadan önce RPC (Uzaktan Prosedür çağrıları) yöntemleri gibi uzaktan erişim teknikleri ortak kullanımdaydı. Mevcut olan çeşitli uzaktan erişim teknikleri aşağıda belirtilmiştir.

1. CORBA - Bu, C ommon O bject R equest B roker A rchitecture olarak biliniyordu. Bu sistem, çeşitli platformlar üzerine inşa edilen uygulamaların birbirleriyle konuşabilmesini sağlamak için devreye alındı. CORBA, nesne yönelimli bir mimariye dayanıyordu, ancak çağıran uygulamanın bu mimariyi temel alması gerekli değildi. Bu tekniğin en büyük dezavantajı, Arayüz Tanım Dili adı verilen ayrı bir dilde geliştirilmesi gerektiğiydi ve CORBA sistemini kullanmak için geliştiriciler tarafından öğrenilmesi gereken ek bir dil sunmasıydı.

2. DCOM - Bu Ge istributed C omponent Ç Nesne M odel, erişim uzak bileşenlere müşterileri için özel bir Microsoft teknolojisi olan. Bu mekanizma ile ilgili en büyük sorun, artık gerekmediğinde kaynakları serbest bırakmak istemci uygulamasına kalmıştı.

   İkinci olarak, müşteri isteği gönderdiğinde, web hizmetinin gönderilen isteği anlayabilmesi için isteğin doğru bir şekilde paketlenmesini veya sıralanmasını sağlamak istemciye kalmıştır. Diğer bir sorun, istemci uygulamasının Java tabanlı bir uygulama olması ve DCOM (Microsoft Teknolojisi) ile çalışması gerektiğiydi. Diğer programlama dillerinde oluşturulan uygulamaların DCOM tabanlı web hizmetleriyle çalışabilmesini sağlamak için ek kodlama gerekliydi.

3. Java RMI - Java R emote M ethod I nvocation olarak bilinen bu, uzak nesnelerin uzaktan prosedür çağrıları yoluyla nasıl çağrılabileceğine ilişkin Java uygulamasıydı. Bu teknolojinin en büyük kısıtlaması, Java RMI'nin yalnızca bir Java Sanal Makinesi üzerinde çalıştırılabilmesiydi. Bu, Java RMI'den yararlanmak için çağıran uygulamanın Java çerçevesinde çalıştırılması gerektiği anlamına geliyordu.

SABUN ile bu teknikler arasındaki temel farklar aşağıdaki gibidir

1. HTTP üzerinden çalışma - Tüm RPC tekniklerinin büyük bir sınırlaması vardır ve bu, HTTP protokolü tarafından çalışmamalarıdır. Web'deki tüm uygulamaların bu protokol üzerinde çalışması gerektiğinden, bu, bu RPC tarzı web hizmetlerine erişmek zorunda olan istemciler için önemli bir engeldi.
2. Standart olmayan bağlantı noktalarıyla çalışma - RPC tarzı web hizmetleri HTTP protokolü tarafından çalışmadığından, istemcilerin bu web hizmetlerinden işlevselliğe erişebilmesi için ayrı bağlantı noktalarının açık olması gerekiyordu.