Sass, özellikle genç geliştiriciler için bir şekilde biraz kara kutu olabilir: içine bir şeyler koyarsınız, bir şeyler çıkarırsınız. Örneğin seçici referansını ( &) ele alalım, biraz korkutucu.
Bununla birlikte, böyle olmak zorunda değil. Sözdizimini iki basit karışımdan başka bir şeyle daha dostça yapabiliriz.
Etkinlikler
Sass'ı yazarken, genellikle kendini şöyle şeyler yazarken bulursun:
.my-element ( color: red; &:hover, &:active, &:focus ( color: blue; ) )Oldukça sıkıcı ve okuması kolay değil. Daha basit hale getirmek için biraz mixin yaratabiliriz.
/// Event wrapper /// @author Harry Roberts /// @param (Bool) $self (false) - Whether or not to include current selector /// @see https://twitter.com/csswizardry/status/478938530342006784 Original tweet from Harry Roberts @mixin on-event($self: false) ( @if $self ( &, &:hover, &:active, &:focus ( @content; ) ) @else ( &:hover, &:active, &:focus ( @content; ) ) )Önceki örneğimizi yeniden yazmak:
.my-element ( color: red; @include on-event ( color: blue; ) )Çok daha iyi, değil mi?
Şimdi seçicinin kendisini dahil etmek istersek, $selfparametreyi olarak ayarlayabiliriz true. Örneğin:
.my-element ( @include on-event($self: true) ( color: blue; ) )Bu SCSS pasajı şunları verecektir:
.my-element, .my-element:hover, .my-element:active, .my-element:focus ( color: blue )Bağlamlar
Aynı çizgide, sahip olduğu ebeveyne bağlı olarak bir öğeyi biçimlendirmek alışılmadık bir durum değildir. Örneğin, bunun gibi bir şey:
.my-element ( display: flex; .no-flexbox & ( display: table; ) )Sözdizimini basit bir karışımla tekrar biraz daha kolay hale getirelim:
/// Contexts /// @author Hugo Giraudel /// @param (String | List) $context @mixin when-inside($context) ( #($context) & ( @content; ) )Önceki örneğimizi yeniden yazmak:
.my-element ( display: flex; @include when-inside('.no-flexbox') ( display: table; ) )